Bahar geldi ya insan umutlu olmak istiyor. Yeniden yeşeren tabiat yeni bir umudun müjdecisi gibi görünüyor. Çiçekler, yeşil yapraklar ve yeşeren yeryüzü. Şimdi portakal çiçeklerini bir düşünün. Zaten meyve ağaçlarının çiçeklerini tasvir etmek o kadar kolay olmaz ki! Süs bitkilerini anlatmak için ise iyi bir edebiyat parçalamak gerekir!
Sahi bahar ile birlikte hayattan umudunuz artmakta mıdır? O kışın giymek mecburiyetinde kaldığınız kat kat elbiselerden artık kurtulacaksınız. Evde ısınma derdiniz kalmayacak. Doğal gaz faturası için veya ısınma için ödediğiniz para baharla birlikte cebinizde kalacak. Sırada kışın hareketsizlikten aldığınız kilolardan kurtulmak var. Gerçi kilodan kurtulmak ta bir irade meselesidir, derler. O irade de eminim sizde vardır.
Keşke her şey bu kadar kolay ve bahar kadar güzel olsa! Kendi özel hayatınızda bir gerilere gidin bakalım. Ne göreceksiniz? Dahası neler hatırlayacaksınız? Eminim hayatın kolay yönlerini ve size bahar kadar güzel gelen olayları hatırlıyorsunuzdur. O kadar da emin olmamalıyız mı desek acaba! Öyle ya hayatın acı, ekşi ve tuzlu taraflarını unutmayalım! Yani
hayat acısıyla, tatlısıyla bir bütündür. Hım, öyleyse şöyle diyelim hayat her zaman bir bahar canlılığıyla yaşanırsa güzeldir.
Hayret bir şey! Niçin hayatı bir şarta bağlayalım ki? Hayatı illa bir bahar canlılığında yaşamak mümkün olmayabilir. Ama şöyle veya böyle yaşanır. Önemli olan umudu yitirmemektir. Umudu bahar olarak tanımlarsak, demek ki yaşayacağımız diğer üç mevsim sıralarını beklemektedirler. O zaman şöyle mi desek; hayat dört mevsimden oluşur. İlkbahar, Yaz, Sonbahar, Kış.
Şimdi bu söylediklerimiz yanlış anlaşılmasın. Biz yaşımıza göre ömrümüzü mevsimlere ayırmadık. Rutin hayatımızdaki mevsimlerden bahsettik. Eğer yaşımıza göre mevsimleri paylaştırsaydık bahar için çocukluk çağı derdik. Yaz için gençlik demeyi uygun görürdük. Herhalde kırk yaş üstünü Sonbahar diye tanımlardık. Kış mevsimi için geriye ne kaldı, dersiniz? İhtiyarlık!
İhtiyarlıktan yani Kış Mevsiminden sonra? Sonra ne olacak? Ne olacak Sala verilecek dediğinizi duyar gibi oluyoruz! Allah herkese sağlıklı uzun ömür versin ama Sala?nın yaşı mı olur? Hem inancımız gereği de zaten bizler bunu biliriz. Öyleyse hayatımızın kıymetini bilelim. Kıymetini bilmek yetmez hayatın anlamını da bilmemiz gerekir. Sahi kıymetli ve anlamlı hayat ne demektir?
Yani insan hayatı sizce hem değerli hem de anlamlı mıdır? Kime ve neye göre hayatın değerini ve anlamını tanımlayabiliriz? Hayatın anlam ve değeri göreceli olabilir. Öyle ya kişiden kişiye anlam ve değer kavramları değişebilir. Bu kavramların bir standardını veremeyiz. Size göre yaşanan anlamlı bir hayat bize anlamsız gelebilir. Tıpkı hayatınızı sizce değerli kılan kıstasların bir başkasının ölçütlerine uymaması gibi!
Şimdi soralım. Sizce hayatınızın anlamı nedir? Hayatınızın olmazsa olmazları nelerdir? Size göre hayatınız neden değerlidir? Bu soruyu sevmediniz ise değiştirelim. Hayatınızın kıymetini biliyor musunuz? Kendinizi hiç vazgeçilmez zannettiniz mi? Bu son soru da nereden çıktı şimdi? O lüzumsuz bir soru oldu! Malum ?Mezarlıklar kendisini vazgeçilmez zannedenlerle doludur.? Sözünü herkes bilir.
Sadece o söz mü? Başka bir söz daha hatırlıyoruz. Neydi o?
? Tandır tava geldi, hamur tükendi.
Demir tava geldi, kömür tükendi.
İşler yola girdi, ömür tükendi!?
Ömür tükenmeden hayata sımsıkı tutunmasını bilelim. Hayatımızı sorgulayalım. Belki de sorgulama sonucunda hayatımıza anlam ve değer katarız. Bu yazımıza baharla başladık. Hayatla devam ettik. Hayatınız hep bahar gibi geçsin dileğiyle yazımıza nokta koyalım.
