Neyzen Tevfik.
Sıfatı üstünde ney üstadı.
Aynı zamanda büyük bir hiciv şairi.
Saraya davet alır birgün.
Ortada rakılı bir sofra.
?Çal neyini Neyzen derler, çal.?
?Ney çalmak??
Üstada bu cehalete de alınır ancak ses çıkarmaz.
Üfler neyine bir müddet.
Ama gözüyle sofradakileri de gözetler uzun süre.
Kimse çaldığı neyle ilgili değil.
Akıl fikir içkide ve birbirleriyle muhabbette.
Alınır üstad ve bırakır üflemeyi.
?Neyin sesi ayrılık hasretinden dolayı yanıktır? derler ya.
Neyzen nedense bir türlü yanık sesi bulamaz.
Sonra anlar nedenini.
Toplanıp sessizce kalkar sofradan.
Eşraftan biri hemen müdahale eder.
Güya çalınan neyi dinlemekteymiş edasıyla ?nereye üstad, ne güzel dinliyorduk? diyecek olur.
İşte o vakit meşhur dörtlüsünü ifade-i kelam eder Neyzen:
"Sanma ciddiyet ile sarf eylerim sanatımı.
Ney elimde suyu durmuş kuru musluk gibidir.
Bezm-i meyde süfehanın neye meftun oluşu.
Nazarımda su içen eşşeğe ıslık gibidir."
Yani.
?Sanma ki sanatımı ciddiyetle yapıyorum.
Ney, elimde suyu durmuş kuru musluk gibidir.
İçki aleminde sefihlerin ney`e tutulması.
Nazarımda su içen eşşeğe ıslık gibidir.?
İşte dostlar yazarlığın özeti de bu.
Gazete köşelerinde her gün yazanları görürsünüz.
Tabir caizse tüm yazılar akışkan değil.
Sıklıkla zorlama.
Bu gruba girmeme adına bizler de sıklıkla yazmıyoruz.
Ancak bir his oluştuğunda Neyzen?i örnek almaya çalışıyoruz.
Yanisi şu.
Sık sık boş şeyler yazmaktansa.
Yazdıklarınızı sadece üç beş yüz kişi okuyacaksa.
Okunması vakit kaybı olan bir yazı kaleme alacaksanız.
İçinizden gelmiyor yazmak.
Sanırım sorunu anlatabildik.
Okullar tatile girdi.
Bir seçim yapıldı, sistem ve bakanlar değişti.
Kısa da olsa yaklaşık 15 ilimizi kapsayan kısa bir tatil de yaptık.
Peki sonuç.
Yazılacak konular var.
Yazılacak kişiler var.
Yazılacak gündem var.
Oluştu kafamızda.
Neyzenin ritmiyle yanık sesler çıkarmak artık daha kolay.
O halde.
Kısa süre içinde yeni konu ve gündemlerle tekrar siz dostlarla başbaşayız.
Mutlu haftalar dileklerimle.
