Dedemin ?Demirkırat Partisi? DP?nin İflası ! Dedem merhum Musa (Musa kâ) ŞANAL 3 Haziran 1964 Çarşamba günü, ben ilkokul ikinci sınıfın karnesini aldığım gün Osmaniye?nin Toprakkale ilçesinde konvoy halinde giden ASKERİ araçların birinin çarpması sonucunda, trafik kazasında ölmüştü. Olayın üzerinden 43 sene geçmiş, Allah rahmet eylesin ne var bunda diyebilirsiniz! Olur mu, şimdi demokrasi havarisi kesilmiş, ?ABD ve AB bandıralı? yazarlar, insan hakları (yanlış anlamayalım lütfen burada söz konusu şehitler değil ) savunucusu aydın-parafisörler, takiyyeciler, mozaikçiler, bölücüler tarafından demokratlık adına ordumuza-askerimize karşı ortak yıpratma kampanyası yapıyorlar. Bu kampanyanın içinde, babası 1950 li yıllarda DP milletvekili iken 1960 Askeri darbesiyle milletvekilliğini kaybettiği için, ?gazete sahibi kocasıyla nikâhlanırken attığı imza ile? yazarlığa başlayan demokrat(!), özgürlükçü(!) bir ?kadın? yazar da var. Yazılarında sürekli ordumuzu terör karşısında başarısız göstermeye çalışıyor, siyasi iradeye, hükümete toz kondurmuyor. İyi pirim yaptığını sanıyor.Hatta bu kampanyalar neticesinde mevcut iktidar partisinin %40 belki de %50 ile tekrar iktidara geleceğini sanıyorlar. Ben de aynı şekilde onlar gibi zaten benim dedemi de ?derin devlet? acemi bir askerin kullandığı araçla öldürtmüştü diye askeriyeye karşı yıpratma saldırısına geçebilirim. Çünkü dedem ve amcam 1960 darbesine kadar Toprakkale gibi tarihin her döneminde stratejik önemi olan bir yerde DP den Ocak ?Bucak başkanlıkları yapmışlardı. Hatta merhum büyük amcam Mustafa ŞANAL darbeden sonra DP?nin Ocak başkanı olduğu için göz altına alınmıştı. Orduya karşı yazılar yazmam belki bana maddi imkânlar bile getirebilir, uluslar arası ödüller, hatta fahri akademik unvanlar alabilirim.Ancak bizler gibi vatanını milletini seven insanlara ?Asker? kelimesi otomatikman ?Millet? kelimesini çağrıştırdığı için, ne adına olursa olsun ordumuzu yıpratma kampanyasında olanlarla aynı safta olamayız.Bakınız Türkçenin bile korunması için internet sitesinde tedbir alan ordumuz ülkemizin çimentosudur. Bir benzetme yapalım, toplumda polisten kimler çekinir, kimler karalamaya çalışır? Katiller, hırsızlar, kapkaççılar, huzur bozucular, kısaca suçlular.Dürüst vatandaşın polisten korkmasını gerektirecek bir durum olabilir mi? Daha basit bir örnek sınıfta hangi tip öğrenci öğretmenden rahatsızlık duyar? Tembel, kopyacı, sınıfın huzurunu bozan öğrenciler değil mi? O halde, öğretmenleri, polisleri, askerleri yıpratmanın kime faydası olabilir iyi düşünelim?Bizler 1970 yıllarda öğrenci iken o dönemdeki bölücü-bozguncular bizleri tereddüde sokmak için ?Önce Türk müsün yoksa Müslüman mısın ??türünden sorular sorarlardı.Şimdi ise Bugün gazetesinin yazarı Nuh Gönültaş gibiler neden subaylardan şehit az da erlerden çok şehit oluyor(!) diye sorular soruyor.Ordumuzda er subay karışıklığı çıkaracak aklı sıra.Sorumlu siyasi iradedir, ?nerde hükümet?? diyemiyor,terörü lanetlemiyor.Ama eminim dün bir binbaşı ve bir yarbay şehit olduğu haberini alınca kına yakmıştır.Bütün bunlar olurken ülkedeki kaosun sorumlusu kendileri değilmiş, ülkede her şey GÜLlük GÜListanlıkmış gibi vatandaş-devlet imkanlarıyla yapılan TOKİ evlerinin dağıtım törenlerini siyasi propagandaya dönüştürenleri milletimiz zaten 22 Temmuz 2007 de ?siyasi mevta? haline dönüştürecektir.Ama esas üzüldüğüm, ülkemiz zor durumda iken Özal?ın ANAP?ını,Demirel?in DYP?sini kapatıp,Menderes?in DP?sinde birleşecekleri vaadiyle ortaya çıkan, ancak kişisel çıkarlarını ülke çıkarlarından önde tuttukları anlaşılan, siyasi beceriksizlerin yüzünden dedemin ?Demirkırat Partisi? DP?nin iflas etmesi, merkez sağın yok olması.Sebep olanlara yazıklar olsun.
