Temmuz ayı ortalarındaki son yazımıza not düşmüştük. O notta ?Bu hafta Ramazan Bayramı dolayısıyla bir "sılayı rahim" yapacağız. Bize Osmaniye yolu göründü. Daha sonra ise birazcık tatil. Fazla değil. Eylüle kadar. Eylül de görüşmek üzere. Sağlıcakla kalın.? yazıyordu.
Önce memlekete (Osmaniye?ye) gidecek sonrasında ise güya tatil yapacaktık. Memlekete gittik. Tatil yerlerine de gittik. Gelin görün ki hiçbir şey anlamadık! Hiçbir şey anlamadan Eylül ayı gelmiş çatmış! Neden memleket ziyareti ve tatilden bir şey anlamadık? Nasıl bir şey anlayalım ki? Ülke yangın yerine dönmüşken herhangi bir sade vatan evladının huzur bulması mümkün mü?
Yangın yeri deyince Doların yükselişi, hayat pahalılığının artması, fakirleşme gibi ekonomik yangından bahsetmiyoruz! Her gün gelen şehit cenazelerini kast ediyoruz. Ülkemiz ne hale gelmişte bizim haberimiz mi olmamış? Bizler Konya?da her şeyi ?Gül?lük, Gül?istanlık? mı görürmüşüz ne?
İlk önce Osmaniye maceramızdan bahsedelim. Allah`tan ki o günlerde henüz Osmaniye?ye şehitler gelmeye başlamamıştı! Ama yine de biz Zorkun yaylasındaki ana babamızı ziyarete gitmek istediğimizde bütün tanıdıklar terörist hikâyeleri anlatmaya başlamışlardı! Tuhaf değil mi? Bir zamanlar dağ taş gezdiğimiz, çocukluğumuz ve gençliğimizin geçtiği yaylaya giderken dikkatli olmalıymışız!
Aynı uyarıları Antalya, Kemer ve Muğla, Bodrum?a giderken de aldık! Şu işe bakın. Zorkun yaylası bir zamanlar huzur yuvasıydı. Mitisin yaylası yakınlarında Çatal Oluk mevkisinde Sivil Gençlik Eğitim kampı vardı. Çatal oluğu şöyle tanımlarlardı. ?Oluklar çatal, birinden Türklük diğerinden İslamiyet akar? derlerdi. Üzerinden ortalama 45 yıl geçmiş!
Şimdi yine aynı şekilde gençliğe sahip çıkan, onları milli düşünce ile yoğuran Sivil Toplum Kuruluşlarına ihtiyaç var. Milli Birliğimizi koruyacak olan Milliyetçi/Ulusalcı gençliği yetiştirmeye daha fazla önem verilmelidir ki geleceğimizden emin olalım. Bütün bunları derken kesinlikle 1980 öncesi (kardeş kavgasına) hataya dönülsün diyen yok! Devlet elbette kendisini korumasını bilir.
Sadece kendi varlığını mı, vatandaşını da korumasını bilir. Öyleyse bizim güvenliğimizin teminatı emniyet güçlerimiz değil midir? Şüphesiz ki, Asker veya Polis bütün güvenlik güçleri Türk Milletinin huzur ve bekası için ellerinden geleni yapıyorlar. Her ne kadar güvenlik güçleri bizim güvenliğimizden sorumludurlar desek de biz vatandaşların muhatabı tabii ki Ülkeyi Yöneten Siyasi İradedir.
Hz. Ömer ne demişti? ?Dicle kenarında bir kurt bir koyunu kapsa korkarım ki İlahi adalet onun hesabını Ömer?den sorar.? Hz. Ömer?e ait olduğu söylenen bu sözü zaman zaman bizim yöneticiler de tekrarlarlar. Zaten Devlet Adamına da yakışan budur. Budur ama şehit gelen gencecik ?kınalı kuzuların? sorumluluğu kimlere aittir? Gencecik şehit askerlerin, polislerin hesabını İlahi Adalet kime veya kimlere sorar, dersiniz? Allah bilir. Allah?ın işine karışılmaz.
Şu işe bakın. Tatilin tadını çıkarmak dururken nelere kafa yormuşuz? Hâlbuki tatile çıkarken genellikle yabancı eserleri, dergileri okumaya karar vermiştik. Kararımıza da uyduk Sadece haberleri izlemeyelim kararımıza uyamadık. Keşke uysaydık! O zaman ?Bu şehitler neden geliyor?? diye sormazdık! Ülkenin gidişatından bir vatandaş olarak kaygı duymazdık!
Bizimkisi de hüsnü kuruntu işte! Kendimizi ne zannediyorsak? Eğer işler bizim düşündüğümüz gibi olsa koskoca Politikacılarımız bir araya gelip Hükümeti kurmazlar mıydı? Milli İrade geçen seçimde nasıl tecelli etti? Türk Halkı hiçbir Siyasi Partiye tek başına ülkeyi yönetmesi için yetki vermiyorum dedi mi, demedi mi? Dediyse, neden bir Koalisyon Hükümeti kurulmadı da Erken Seçime gidiliyor?
Sahi siz ne dersiniz? Neden şehitler geliyor? Neden Erken Seçime gidiyoruz?
