Hanifi Dörtgöz yazıyor Geçtiğimiz günlerde ilçemizde üç cana mal olan acı ve elim bir olay yaşanmış özellikle olayın mağdur ve yakınlarını yasa boğarken, bu yaşananlar eğitim camiasını derinden sarsıp kamuoyunda da büyük bir infial uyandırmış, maalesef eyvaaah, eyvah nidaları ve bir sürü soru işaretleriyle birlikte bir süreç yaşanmıştı. Hem kamuoyunda hem de bazı basın yayın organlarında emniyet, savcılık hatta vali Cerrah?ında bu gelinen ve yaşanan süreçte ihmaller zincirinde suçlu oldukları iddia edilirken, yine kamuoyunda günah keçisi acaba kim olacak soruları da cevap beklemekteydi. Sonuçta iki, hatta üç can gitti burada? Acaba emniyet ve savcılık mı, bizler mi yoksa toplum olarak aileler mi suçlu? Gerçi kaderin de önüne geçilemiyor değerli okurlar? Maalesef bakıyoruz da toplum olarak bu olayda ve birçok benzeri olayda olduğu gibi hiç suçu üzerimize almıyoruz. Nedendir bilinmez ama hep suçlu birilerini arıyoruz. Yıllardır ağırlık maneviyat üzerinde yazıyoruz. İlgili yetkililerin ötesinde hep kamuoyunu duyarlı olmaya çağırıyoruz. Duyarsızlığımızın faturasını da toplum olarak yine bizler ödüyoruz. Aile içi çatışmalar ayrılmalardan doğan sorunlar, arkadaş gurupları özentiler, psikolojiler bozulmasın diye her istekleri geri çevrilmeyen çocuklarımız bana ne ve sana necilik? SONUÇ MU? Kahve köşeleri alkol, sigara, esrar ve uyuşturucu suça teşvik kullanılmaya yatkın gençlerimiz? Evleri de; sokaklar, nezarethaneler ve ceza evleri ya da mezar! Kolay, kolay bir insanın başka bir insanı öldürebileceğine pek ihtimal vermiyoruz. Cinnet geçiren ya da uyuşturucu alarak kafasında tasarladığı fiiliyatı gerçekleştirmeye çalışanlar da hariç diyoruz. Geçtiğimiz olayda da iki can alan ve hayatına son veren kişinin de söylenenlere göre uyuşturucudan da sabıkalı olması ve yine söylenenlere göre olaydan önce uyuşturucu alması kendine geldikten sonra da pişman olup çıkış yolu bulamayarak intihar etmesi bu olayın da bizlere ders olarak maalesef maneviyatsızlığımızı ve uyuşturucu madde kullanımının nelere mal olabileceği gerçeğini de bir kez daha ortaya çıkarttı. Sık sık yazılarımızda belirttiğimiz gibi yine analar, babalar ağladı yürekler dağlandı. Sadece bu üç ailenin yürekleri yanmadı konudan haberi olan tüm insanların yürekleri yandı,sadece aileleri ağlamadı tüm Kadirli ağladı bu çocuklara?Çocuklar diyoruz çünkü gerçekten ölen kızlarımız daha çocuk?Her şeyi biz büyüklerden iyi bildiklerini zanneden küçük insanlar? Gerçi kimin umurunda ki? Ateş yine düştüğü yeri yakıyor. Bir müddet sonra insanlar normal hayatlarına haliyle geri dönmekte, fakat olan anlara, yüreği içten içe yanan babalara olmakta. Bundan dolayıdır ki bizler adeta yıllardır bangır bangır bağırmakta halkımızı, gençlerimizi, kurumlarımızı ve ilgili birimlerimiz özellikle ilçemizde yaygın halde kullanılan esrar ve uyuşturucu ve maneviyat eksikliği konusunda duyarlı davranmaya davet ettik. Şimdi oturup düşünüyoruz, toplum ve sivil toplum örgütleri olarak neler yapabildik? Yeniden üstüne basa basa yineliyoruz; gençlerimize geleceğimize, göz bebeklerimize geleneklerimizi, örf ve ananelerimizi, kültürümüzü unutturmayalım? Bunları çocuklarımıza öğretmeye üşenmeyelim? Bunları öğretmekle zaten geleceğimizi kendimiz hazırlıyoruz. Geleceğimizi garanti almak için bir an önce elele vermeliyiz diyor saygılar sunuyoruz.
