Hanifi Dörtgöz yazıyor Yapılan resmi araştırmalara ve verilere göre millet olarak tarihimize ilk defa boşanmaların evliliklerin önüne geçtiğini görmekte, gelinen nokta ise adeta bizleri kara kara düşündürmektedir. Hele ki %99?u Müslüman olan ülkemizde bu vakıaların yaşanması insanlığımızı da kaybettiğimizin işareti olsa gerek? Eğer hatırlayacak olursak eskiden ?elin gavuru?derlerdi. Şimdilerde ise Türkün gavuru diyorlar. Sitem etsek de bazen? helal olsun elin gavuruna?demek geliyor içimizden. Ne yazık ki sonunda kendilerine benzettiler sanki bileri? Hani asırlardır dünyaya nam salan bir Osmanlı yakın tarihimize bir ışık tutmadı mı?Ne zaman ki gücümüzü kendi benliğimizi,kültürümüzü,örf ve ananelerimizi unutup,başkalaşmaya çalışmamız,İslam dan uzaklaşıp,cinci hocaların saraylarda cirit atmaları,zevk-i sefa,saltanat kavgaları derken sonun başlangıcı olmadı mı?Böylece aile yapılarının bozulması?Acaba başkalaşma ve özenti nereye kadar devam edecek?Şu anda neredeyse bir çok televizyon kanallarında bunlar yaşanmıyor mu?Sözde dizi adına ihtiraslar,boşanmalar,dost hayatları ve ahlak çöküntüleri ile saplantı haline getiren toplumumuz?Uyuşturucu bağımlılığına,mafyalığa,çeteleşmeye,içki-kumar,cinnet ve intiharlara ve ötekileştirilmeye çalışılan ,heveslendirilen gençliğimiz?.Peki nasıl olur da böyle bir tablodan mutlu bir aile saadeti ve geleceğe daha güvenle bakan nesil bekleyeceğiz? İşte değerli okurlar dışı sizi içi bizi yaksa da herhalde önce temeli sağlam atmak gerekiyor. Saygı, hoşgörü, güven, paylaşım ve maneviyatın olduğu, yaşandığı bir aile yapısının geleceğin de temelini sağlam oluşturacağına inanıyoruz. Dedik ya toplumu Müslüman olan ülkemizde bu kadar boşanmalar oluyorsa öncelikle dinimizin gereklerini yaşamadığımızdan mı büyüklerin dediği gibi?imanın gıraç oluşundan?mıdır? Boşanmalar bu kadar kolay olmamalı?Ya çocuklar,ya onların geleceği ve onlardan oluşan toplumumuz?İşte asıl tehlike burada başlıyor.Çocuklar farklı psikoloji ile yetişiyor,hele bir de çocuklar ortada kaldıysa ya sığınma evlerine,ya sokaklara böylece kötü niyetli insan tacirlerinin ellerine belki oradan da ceza evlerine?Maalesef ondan sonra da devlet olarak,toplum olarak bir de bunların ıslahı ile mücadele?Boşanın kardeşim boşanın?Soruyoruz sizlere bıraktığınız eserden mutlu mu oluyorsunuz???? Dileğimiz en azından aile sorunlarından uzak,mutlu bir gençlik,geleceğe güven ve ümitle bakan bir millet ve de onlardan oluşan başarılı ve aydınlık bir ülke..Saygılarımızla?
