Aslında bilirsinizdir ama yine de sorayım. Efsane ne demektir? Kendinizi yormayın sizin yerinize ben internetten tanımı buldum. Efsane, yıllarca gerçekten olmuş gibi kuşaktan kuşağa aktarılan öykülermiş. Efsanelerde anlatılan olaylar bazen gerçeküstü olabilirmiş; ama çoğunlukla gerçek olaylara ve gerçekten yaşamış kişilere dayanırmış. Bu öykülerin çoğu kahramanca işler yapmış kişilerle ilgiliymiş.
Bizde zaten eğitim de kahramanca destan yazmış bir müdürden bahsedecektik. Yani bizim efsanemiz gerçek kişiye, zamana ve mekâna dayanıyor. Tabi burada gerçek kişi 1973 yılında Osmaniye Lisesinde Müdürümüz olan Selahattin Doğan hocamız.
Efsanenin diğer tamamlayıcıları ise o yıllardaki değerli hocalarımız. Ve biz fakirler yani öğrenciler! Başta müdürümüz olmak üzere hayatta olanlara uzun ömürler diliyoruz. Ölenlere ise rahmet dileyelim.
Daha sonra adı Osmaniye Atatürk Lisesi olan okula başladığımızda (1970) okulda müdür yoktu. Belki de ayrılan müdürün yerine yenisi gelmemişti. Lise birinci sınıflar arasında ne şehir efsaneleri dolaşırdı!
Son sınıflarda okula eşekle gelip giden ?it Ahmet? diye birisi varmış! Hele ?ayı boğan Ali? diye bir öğrenci varmış ki öğretmenler ondan korkarlarmış! Okul dışında dayak atılan öğretmenler varmış! Sigara içen, ot atan (Maraş otu da derler!), içki içen haylaz öğrenciler sanki okulu işgal etmişler! Birde zengin çocuğu, şımarık öğrenciler var ki öğretmenler onlarla hiç baş edemezlermiş!
İşte tam da o günlerde genç birisi müdür olarak bizim okula atanmış. Gerçekten genç, ciddi ve kararlı bir müdür. Okulda hemen bir düzelme hissedildi. İlk söylenti Osmaniyeli olmayan, dışardan bir müdür ne kadar dayanabilir di ki?
Ama müdürümüz Osmaniyeli olmamasına rağmen okulu disipline etti. Osmaniyelilerin destek ve sevgisini de kazandı. Ha, bu arada müdürümüz Elazığlıydı!
Tabi ki okul disiplini için müdüre yardımcı olan çok ciddi bir öğretmen kadrosunu da unutmamamız lazım. Kimler(!) vardı ki? Şimdi isim yazacak olsak ismini unuttuğumuz hocalarımıza karşı ayıp olacak.
Ya da şöyle yapalım, riski göze alıp birkaç isim verelim! Recai Davutoğlu, Salih Sefa Yazar (merhum),Yalçın Ersoy (merhum), Sıtkı Keskin (merhum), Nurşen Bilgen Başdoğan, Ayşe Karcı, Sevgi Yazar, Veli Ekinci, Tümer Cansever, Fahri Özaltın, eyvah nerdeyse unutacaktım Ahmet Özeser (merhum) namı diğer ?Deli Ahmet?, Ali Örmeci?
Bu müdürümüz ve güçlü kadrosu okulun var olan temelini öyle sağlamlaştırdılar, öyle sağlamlaştırdılar ki 1980 öncesi dönem bile okulu bozamadı! Küçük bir hatırlatma, maalesef bütün Türkiye?de olduğu gibi sağ sol çatışmasının alevi Osmaniye?yi de vurmuştu. Osmaniye?nin diğer okullarında sağ sol olayları olurken Osmaniye lisesinde kendi içinden olay çıkmazdı. Nereden mi biliyorum? 1973 yılında mezun olduğum okula 1977 Mart ayında İngilizce Öğretmeni olarak atanmıştım da, ondan!
Daha sonra Osmaniye Lisesinde 1980 Mart ayına kadar çalıştım. İşte o süre içerisinde her zaman için 1970?1973(bizim okuduğumuz) yıllarda ekilen disiplinli eğitim tohumlarının korunduğuna şahit oldum.
Dikkat ettiniz değil mi? Osmaniye (Atatürk) Lisesinin eğitimde yıllarca destan yazdığını anlatmaya çalışıyorum. Kısaca efsane okul Osmaniye (Atatürk) Lisesi diyeceğim ama anlatamıyorum. Takdir ettiğim, efsane müdürümüz Selahattin doğan?ı anlatayım diyorum, anlatamıyorum.
Sanki eskiden, okuldan, müdürümüzden bahsedince nutkum tutuldu! Övgüyle bahsedeceğim bir dönemi anlatmakta zorlandım. Aslında övgü de değil, anlatmaya çalıştığım. Gerçek bir efsane idi. Belki de gerçekleri kelimelere dökmek her zaman kolay olmuyor!
En iyisi, yazımızı tek cümleyle özetleyelim. Türkiye?nin eğitimi yönetecek Selahattin Doğan gibi efsane müdürlere ve onun kadrosu gibi efsane öğretmenlere ihtiyacı var. Siz ne dersiniz?
