Ali Tıraş?Bilinmeyen adam mıyım ki ben? dedi, neden MHP?ye geçtiğini soranlara, ?İbrahim Ağa?yım ben? Bana bakıp güldü. Ağalığını 20 yıl önce gazetede tescil eden kişiydim. İbrahim Karayiğit, DYP?den Osmaniye Belediye Başkalığı?na seçildiğinde 650 işsizi belediyede kadrolu işe almış, yüzlerce insanı da bağlarda bahçelerde geçici iş sahibi yapmıştı. Gün geldi işçilere parasını ödeyemez oldu. Şimdiki kredi kartları gibi işçilere alışveriş kartı dağıttı. Maaşını alamayan işçi belediyenin gösterdiği yerden alışverişini yapıyor, hatta evinin beyaz eşya ihtiyaçlarını bile karşılıyordu. Ben de gazetede, o günlerin bölgede en çok satan bölgesel gazetesi Ekspres?te ?Osmaniye Belediye Başkanı Karayiğit İşçiyi Karneye Bağladı? başlıklı bir haber yaptım. Gazetedeki günlük köşemde de, ?İbrahim Ağa?nın yeni marifeti? diye ağır bir eleştiri yazdım. Aziz Nesin?in Zübükzade İbrahim Ağası?na benzetmiştimbaşkan Karayiğit?i. Ertesi gün, ?Beni çok ağır eleştirmişsin Ali? dedi, ?Asıl zübükler Demokrat Parti?den önce bu milleti o dönemin koşulları içinde karneye bağlayanlar. Ben DP geleneğinden geliyorum, Ben, kendi mesleğimden gelen akılla, bu yokluk dönemimizde bir çözüm ürettim. Gerçekten ağalık yaptım. Evet, ben İbrahim Ağayım. Bu konuda benden başkada ağalık yapacak yürekli birini göremiyorum.Yüreği yeten varsa gelsin.? İbrahim Ağa?nın bu meydan okuyan açıklamaları çıktığında Düziçi?nden belediye başkanı Asaf Namlı aradı, ?Bu yörenin tek ağası benim.? diye. Hiç yoktan bir ağalar savaşı başlamıştı. Röportaj yapmak için Asaf Ağa?ya koştum. Asaf Ağa, mizansenini iyi hazırlamıştı. Konuşurken, makam odasına değişik insanlar girip çıkıyordu: ?Ağam bizim çocuğun kaydını yaptıramadık hele bir telefon ediver okula.? ?Ağam hastamızı Adana?ya götüreceğiz.? ?Ağam senin sözün geçer şu Ziraat Bankası Müdürü ile bir görüş de?? Asaf Ağa?nın mizanseni miydi, gerçek miydi, bilmiyorum, ama öğle yemeğine evine gittik, evi de dolup taşıyordu. Asaf Ağa, ?İşte gördün mü?? dedi, ?Ağa adam veren, hizmet eden, vatandaşını sofrasında ağırlayan adamdır. Karayiğit gibi işçisini aç bırakıp karneye bağlayıp da ağayım demek değildir? Sonra olayı sürdürdüm, Kadirli?de yaşayan son çeltik ağalarıyla görüştüm. Bu bölgede ağalık soydan gelen halen süren bir gelenektir. 40 yıllık partisinden, DYP?den ayrılıp ilk kez değişik bir partide, MHP?de yerini alan İbrahim Karayiğit de ağalık geleneğini yaşam biçimiyle sürdüren ender kişilerdendir. Onun, ? Bilinmeyen adam mıyım ki ben, İbrahim Ağayım? demesi, onun MHP?sinin de açık tanımıdır. MHP lideri Devlet Bahçeli onuruna verilen yemekte törenle MHP?e geçen İbrahim Karayiğit ile yeni parti kimliğini uzun uzun konuştum. Bana, 60 yıllık bir Osmaniye portresi çizdi. Huğ evlerdeki yaşam biçimden bugüne nasıl geldiğimizi anılarıyla örnekleyerek anlattı. Konuşurken, yokluktan, yoksulluktan doğan bugünkü yaşam biçiminin, bu ?Mutlu Şehir? de yaşayanların, bu şehri bilen insanlarla kalkınması gerektiğini vurguladı. Sosyal devlet ilkesine sahip çıkan CHP?nin de MHP?nin de memleket için siyaset yapan diğer partilerin de ülke yönetimlerinin aynı olduğuna değindi, amasiyasi bir olgunluğun gerekliliğine değindi: ?Deneyimlerimin en üst noktasındayım. Her kesimden insanlara yakınım.Bu yakınlıkta kibirmiş, şu partiymiş, bu partiymiş ortadan kalkıyor. Siyasette bu insanlarla, partiler aracılığı ile yapılıyor. Siyasetteki denenmişliğimle varım.? Memleket bilincinin, bir kenti yaşayan insanlarıyla tanımanın, bilmenin olgunluğu, rahatlığı vardı İbrahim Karayiğit?te, onun çok sevdiği ?İbrahim Ağa? kimliğinde. Hani, hepimiz, bu ülkede kraldan çok kralcı olduğumuz, milliyetçi olmayı ayıp saydığımız, bu ülkeye çok ayıp ettiğimiz dönemlerden geçtik, geçiyoruz. Memleket sevgimizi, ulus bilincimizi daha çok artırmanın gayreti içinde olmamız gereken günlerde yaşıyoruz. İbrahim Karayiğit gibi memleketini, ülkesini seven, bunu kendinde yaşam biçimine dönüştürmüş İbrahim Karayiğitlere çok ihtiyacımız var. Yeniden aktif siyasete hoş geldin İbrahim Karayiğit. Hoş geldin İbrahim Ağa!
