Osmaniye’de 1997 yılında reklam ajansıyla gazetecilik sektörüne adım atan ve daha sonra 2002’de kendi yerel gazetesini çıkarmaya başlayan 4 çocuk annesi Aynur Boz günlük olarak çıkardığı gazetesini devretti. Kentte araştırma haberleri ile dikkat çeken Boz son dönemde yerel gazetelere ilginin azalması, gazete çıkarmakta ekonomik olarak zorlanmaları nedeniyle gazetesini devretmek zorunda kaldığını dile getiriyor.
Son dönemde yerel basının yaşadığı sıkıntılardan Osmaniye’nin ilk kadın gazetecisi de nasibini aldı. Uluslararası Basın Enstitüsü’nün (IPI) 2019 yılında yayınladığı rapor, yerel basının son dönemde artan siyasi ve finansal baskılar altında ezildiğini ortaya koyuyor. Bu zorluğu son dönemde en çok yaşayanlardan birisi de kentinin tek kadın gazetecisi Aynur Boz.
Muhafazakâr ve milliyetçi bir toplumsal yapının içinde kadın gazeteci olmanın bir çok zorluğunu yaşadığını aktaran Boz “Ancak yaşadığınım zorluklara ve baskılara rağmen bırakmayı hiç düşünmedim, bugünlere geldim. Ancak bu aşamada dayanacak gücüm kalmadı. Maddi ve manevi olarak çok yıprandığımı hissettim ve çocuklarıma da zaman ayırmak istedim” diye konuşuyor.
5. ÇOCUĞUM DEDİĞİ 20 YILLIK GAZETESİNİ DEVRETTİ
Gazetesini “5. Çocuğum” diye tanımlayan Boz “Bu ekonomik şartlarda yerel gazete çıkarmak zorlaştı. İlanlar azaldı, İşçilerin bırakın sigortasını maaşını yatıramaz olduk. İnsanlar yerel gazetelere reklam vermiyor. Bu yüzden yaklaşık 20 yıllık gazetemi devretmek zorunda kaldım.” İfadelerini kullandı.
Gazetecilik macerasını ve yaşadıklarını anlatan 46 yaşındaki Aynur Boz gazeteciliğe 1997’de kentin yerel televizyonu ORT’nin reklam ajansında çalışarak başladığını belirtiyor.
“YAZILARIMA SANSÜR KOYULUNCA KENDİ GAZETEMİ ÇIKARMAYA KARAR VERDİM”
Kamera ve fotoğraf makinalarına ilgisinin olduğunu aktaran Boz, bu arada haftalık yayın yapan Gökkuşağı gazetesinde ilk köşe yazısını yazdığını aktarıyor. O dönemde bir gazetede çalışmaya başlayan Aynur Boz şöyle devam ediyor:
“Gazete yazılarıma sansür uygulayınca oradan ayrıldım. Kendi gazetemi kurmaya karar verdim. Kadınsınız, ekonomik olarak durumunuz iyi değil. Tabi o zamanlar bu benim için radikal bir karardı. Ancak başka bir kadın arkadaşımla 26 Haziran 2002’de Elde Demokrasi adını verdiğimiz gazetemizin ilk sayısını çıkardık. Bu gazeteyi 5 yıl boyunca çıkardık. Kimsenin yazmaya cesaret edemediği haberleri yazdık”
“İKİ TIFIL KIZIN ÇIKARDIĞI GAZETEDEN NE OLUR”
O dönem kadın oldukları için özellikle kamu kurumları temsilcileri tarafından çok fazla dikkate alınmadıklarını aktaran Boz “Vali beyle görüşmek istedik. O zamanki özel kalem müdürü ‘iki tıfıl kızın çıkardığı gazeteden ne olur’ diyerek valiyle bize randevu vermedi. Bizi kale almıyorlardı, ancak biz yaptığımız araştırma ve dosya haberlerle herkesin ilgisini çekmiştik. İki tıfıl kadın gazeteci kentte iyi işler yapıyordu. Adeta gazetecilik dersi veriyordu” dedi.
VE ELDE DEMOKRASİ GÜNLÜK ÇIKMAYA BAŞLAR
Çeşitli gerekçelerle gazeteciliğe ara veren Boz, daha sonra 2012 yılında yeniden sahneye çıkar. Bu sefer haftalık çıkardığı gazeteyi günlük çıkarmaya başlar.
Ancak son dönemde sosyal medya platformlarının insanların hayatının içine iyice girmesiyle birlikte yerel basılı gazetelere ilgi azalmaya başlar.
Günlük gazeteye ilginin azalmasıyla birlikte yerel gazetelerin gözden düştüğünü aktaran Boz “Biz bir haber için yerine göre aracımızla gidiyor, yerinde görüyoruz. Gerekirse teyit ediyoruz ancak sosyal medyada haberler teyit edilmeden kulaktan duyma bilgilerle birkaç cümle ile kamuoyuna servis ediliyor. Tabi bu durum insanların daha çok ilgisini çekmeye başladı” ifadelerini kullanıyor.
“İLANLAR AZALDI, REKLAM ALAMIYORUZ…”
Yerel gazetelerin devletin ilanı ile yakta kaldığını hatırlatan Boz, “Tüm Türkiye’de olduğu gibi yerel basın Osmaniye’de de desteklenmiyor. Reklam alamıyoruz. Son dönemde işçilerin sigortasını yatıramaz olduk. Bu durum bizi oldukça yıprattı. 2002 Haziran ayında başlayan maceramız yine bir Haziran ayında son buldu. diye konuştu.
“BU KENT BENİ KADIN GAZETECİ OLARAK KABULLENDİ, SOKAKTA GÖRDÜĞÜNDE ÖNLERİNİ İLİKLİYORLARDI”
Gazetecilik yaşamı ile ilgili başından geçenlerden bahseden 20 yıllık gazeteci Aynur Boz, “Tabi bu kentte kadın gazeteci olmak zordu, hem de kolaydı. İnsanlar önceleri bize temkinli yaklaşıyordu ancak alışınca bize saygı duymaya başladılar. Hatta sokakta gördüklerinde önlerini ilikleyerek saygılarını gösteriyorlardı. Gazetecilik ilk zamanlarda zordu şimdi de zor. Yerine göre öğle yemeği yemez bu parayı gazete çıkarmak için kullanırdık. Günlük olarak gazete çıkarmaya başladığımda çocuklarımda vardı. Mecburen onları da ofise getiriyordum. Onlar da gazeteciliğin tozunu annelerinin yanında yuttular. Yani kısacası hem annelik hem de gazeteciliği birlikte yaptım”
“İNTERNET GAZETECİLİĞİ İLE GAZETECİLİĞE DEVAM ETMEK SİTİYORUM”
Gazetesini devrettikten sonra internet sitesi üzerinden yaptığı haberlerle mesleğe devam edeceğini aktaran Aynur Boz,
“Gazetecilik ekonomik olarak seni doyurmasa da manevi olarak fazlasıyla sizi tatmin ediyor. Gazeteyi devretmeden önce bir dosya haber yapmıştık. Haber sayesinde birçok insan mağduriyetten kurtuldu. Bu insanlar yanımıza geldi. ‘Abla Allah sizden tazı olsun bizim geleceğimizi kurtardın. Allah senden razı olsun’ dediler. Bunun mutluluğu bana yeter de artar” diyor.
Gerçekten bu işini hakkıyla yapan kadın erkek olsun gazetecilerin desteklenmesi gerektiğini aktaran Boz mesleğe yeni başlayan kadın gazetecilere de şu tavsiyede bulunuyor. “Pes etmeyin sabredin. Tacize uğrayacaksınız mobbing yapılacak sansür uygulayacaklar, baskıya maruz kalacaksınız, ancak pes etmeyin siz kazanacaksınız”
Kaynak : 24 saat gazetesi
