Ali TIRAŞ Yazıyor (alitirash@yahoo.com) ?İnsanı gülümseten, gülme duygusu uyandıran kim?? diye sorsam,?Politikacılar? dersiniz. Sizi güldürenleri hemen bir bir sayarsınız. Yaklaşık iki aydır yerel politikacıları yakından izliyorum. Birbirlerine muhalif partilerdeki kişiler birbirini çok küçümsüyor,konuşurken de çok gülüyorlar birbirlerine. Partisini içten yürekten destekleyenler en neşeli gruba giriyorlar. CHP?de bir Musa var ki, elinde bir asası eksik. Zaten gençlik yıllarında elinde değnekle gezerdi. Musa, Adana- Osmaniye arası çalışan dolmuşların simsarlığını yapar, ?Adana, Dana Dana ? değneğini savurur, ?Haydi kalkıyor? diye var gücüyle bağırırdı. Bir gün, ?İbrahim Ağa? diye tanınan İbrahim Karayiğit, belediye başkanı seçildi, Osmaniye?nin tüm delilerini belediyede işe aldı. Şimdi, Osmaniye?nin tüm delileri belediyeden emekli. Benim ?İbrahim Ağam? da az deli değil, yiğidin iyisine deli derlermiş hani,o da İbrahim Karayiğit, adı gibi yiğit bir adam. İbrahim Ağa, deliler de dahil belediyeye 650 yeni işçi alınca, maaş yerine işçilere alışveriş kartı verdi, tüm DYP?li esnaflar bundan yararlandı. Ben durur muyum, eleştirdim, eleştiriye ne kadar açık da olsa, mahkemelik olduk, ?Ben Özal?ın adamları, CHP?nin militanları gibi adam dövdürmem seni mahkemeye veriyorum.? dedi. İşin ilginç yanı, belediyedeki CHP?li belediye meclis üyesi Salih Coşkuner ile A. Murtaza Doğan?ın, fırıncılar esnafına dayatmaları haberim yüzünden belediyece mahkemeye verilmiştim. Şimdi, Demokrat Partinin yılmaz savunucusu Karayiğit, MHP?den Osmaniye 4. milletvekili adayı. MHP Osmaniye?de Devlet Bahçeli?den sonra 2. sıra adayı olması gerekirken, genel başkan Bahçeli en büyük hatasını yaptı, onu seçilemeyecek bir sıraya koydu. CHP yöneticisi olduğumda, DYP?nin siyasi arenadan silindiği günlerde, İbrahim Karayiğit?i CHP?ye davet ettim, ne dese beğenirsiniz; ?O gavatlar benim kadar sosyal demokrat olsa gelirdim Aliciğim, ama önce onlar Halk Partili olsunlar, önce onlar Atatürk?ün misyonuna layık olsunlar.? dedi, gülerek. Karayiğit, esprilidir, halk deyimlerini sever, kimse de gocunmaz bundan. O, politikayı çok sever. Bir şeye sevdalı olmak kadar bizi neşelendiren ne var ki. Partisini, yürekten, içten destekleyen insanları çok seviyorum. Onların mizah anlayışları çok hoşuma gidiyor. Freud?un ?Bilinç Altı Esprisi? ni de iyi biliyorum. Bağışlayın, ben bu konulara biraz da entelektüel, kültürel ve sanatsal açıdan takılıyorum. Kendi yazdıklarıma bile gülüyorum. Siz de gülümseyerek bakın 12 Haziran seçimlerine. Politika müthiş komik bir olay. Çok eğlenceli. Bize, partimize müdahale saydığımız küçücük ayrıntılar üzerindeki ciddiyetimiz, sonunda aklımız başımıza geldiğinde ne kadar komik gelecek. Gülecek çok şey var bu seçimde. Siz de gülüp geçin. Keyfinize bakın. Günlük yaşamınızı, günlük işlerinizi keyifle sürdürün. Bu seçimde bencili oynayın. Ben bencil olamam, ben şöyle toplumcuyum, böyle toplumcuyum, diyorsanız, siz yaşamdan hiç zevk almıyorsunuz demektir. Partilerin, vekillerini liderlerin seçtiği günlerde, milletvekili aday adayı olanlara, ?Bu konuda aklınızı kullanamıyorsanız, hepiniz birer aptalsınız.? demiştim, çok hoşlarına gitmiş. Demek ki, Osmaniye?de hala en akıllınız benim. İnanın, Osmaniye?nin en akıllı insanı olmak da beni çok üzüyor. Politikacıların hepsi söz birliği etmiş gibi, kendilerinden öncekileri tekrarlıyorlar. Yeni bir bakış açısı, yeni bir yaratıcılık yok hiç birinde. Ben Osmaniye?deki adayların hiç birinde henüz bir yenilik gözlemlemedim. Hepsi bir tek düzelik içinde, hepsi birbirinden sıkıcı. Hepsi birbirinin kopyası gibi. Ama seçimde oyunuzu mutlaka kullanın. Her şeyin eskisi gibi devam etmesini istemiyorsanız, kendini yenileyen partilere ve size yakışan adaylara verin oyunuzu. Fikir ayrılıklarından da korkmayın. Siz tek oyunuzla bile en güçlüsünüz. Beni de onaylamayın bu konuda. Beni onayladığınızı bildirince, kendimi çok komik buluyorum, ben bu kadar saplantılı, takıntılı mıyım diye kızıyorum kendime. Sonuçta bu yazıları ben kendim için yazıyorum. Yarın sabah, İskenderun sahiline ineceğim, bugünkü yazımı okurken kendime Tarsusi bir Türk kahvesi ısmarlayacağım. Sonra denizin üzerinde yürüyüşe çıkacağım. Korkmayın, ben denizin üzerinde batmadan yürüyebiliyorum. Deniz dibinde denizkızı bir sevgilim var. Birbirinden ilginç de dostlarım var, o deniz altı ülkesinde? Hepsinin bir hikayesi var? Çünkü her defasında değişik dostlarla buluşuyoruz. Yeniden yeryüzü ile buluştuğumuzda herkes kendi hikayesini yaşamaya devam ediyor. Kimse kimsenin, yaşamına, özgürlüğüne karışmıyor? Yarın siz de yürüyüşe çıkın. Biliyorum, özendiniz bana şuan, yukarıdaki politik eleştirilerimdenben de çok sıkılmıştım. Güzel bir hafta sonu diliyorum.
