Benzersiz güzelliğe sahip Beyaz laleyi herkes bilir. Malum Beyaz lale “saflık ve masumiyet” simgesidir. Sadece saflık ve masumiyet değil aynı zamanda “barış ve affetme” anlamını da taşır. Şimdi sizlere genel anlamıyla laleyi, özelde ise Beyaz Lale’yi nasıl tasvir edeyim? Gerçi tasvir yerine, hemen manevi bir anlam yükleyip, kültürümüzde Lale ve Gül önemli yer tutar. Hatta Lale kelimesinin Arapça yazılışından şu sonuca çıkabiliriz, gibi lafı dolandırmaya çalışabilirim. Ama hiç uğraşmayayım. Malumu ilama ne gerek var? Herkes, bitki (çiçek) olarak Beyaz laleyi bilir.
Herkes nasıl olsa Beyaz laleyi biliyor, öyleyse bu yazımı burada noktalayayım. Hiç öyle şey olur mu? Bu yazımda benim Beyaz Lale’den bahsedeyim. Ah ki ah, neler çektim, benim Beyaz Laleyi yetiştirmek için! Hayal bile edemezsiniz! Ne çektiğimi nereden bileceksiniz? Yok, sevmedim bu cümleyi. Çok abartılı ve bencilce yazılmış bir cümle oldu.
İşin doğrusu benim dediğim Beyaz Lale (1982 doğumlu büyük oğlum Mesut,), çekirdek ailemin lalesidir. Eğer bir emek var ise, tabi ki öncelik annenin (eşimin), sonra benim sonra yaş sırasına göre diğer iki çocuğumun emeğidir. Bu cümle de eksik oldu. Haydi tamamlayayım. Hısımlarım, akrabalarım, arkadaşlarım ve dostlarımın emeğiyle bu Beyaz Lalemi büyüttük. Yine kendimi firenleyemiyorum. Hâlâ Beyaz Lalemi diyorum.
Halbuki bu lalede bahsettiğim herkesin emeği var. Beyaz Laleyi nasıl anlatsam ki? Kronolojik sıraya göre mi, gitsem acaba! Önce yakın çevremizden başlayalım. Beyaz Lale 6 aylık olduktan sonra bir yarıştan çekilircesine, kendisinden beklenen gelişmeyi gösteremedi. Başka bir deyişle, yeni doğan bir çocuk 6 aydan sonra neler yapabilecekse Beyaz Lalemiz yapmıyordu. Yaşıt çocuklarla kıyaslayınca çok somut bir şekilde geri kaldığını görüyorduk. Doğru doktorlara koşuyorduk. El cevap, paniklemeye gerek yok. Bunda kemik zayıflığı var. Sizin ilk çocuğunuz olduğu için, siz evhamlanıyorsunuz, gibi cümlelere inandık ve oyalandık!Bir de baktık ki 18 aylık olmuş.Halbuki beyin en büyük gelişimi ilk bir yaşında yaparmış! Geç kalmışız!
Allahtan ki, Çukurova Üniversitesi Balcalı Hastanesi Çocuk bölümü hocalarından birisi, teşhisi koydu. Ben de, sanki o doktora ben götürmüşüm gibi anlattım. Halbuki rahmetlik kayınpederim (Nur içinde yatsın) götürmüştü. O sırada, ben askerdeydim. İşte buyrun, Beyaz Lalemde en büyük paylardan birisi rahmetlik kayınpederime ait.
Sonra, yıl 1983 benim Beyaz Laleyi Hacettepe Çocuk Hastanesine götürme maceram başladı. 39 senedir de, maceramız devam ediyor! 6 Ocak 2023 Cuma günü, yine Beyaz Lalemi Hacettepe Çocuk Hastanesine kontrole götürdüm. Tamam şimdi anladım, neden beyaz lale konusuna girdiğimi! Tabi hızlı trenle, Ankaraya gidip gelirken kafamda kurdum. Bu Beyaz Lale konusunu işleyeyim diye düşündüm.
Yukarıda bahsettiğim 1983 yılında teşhis ve tedavi başlangıcında kısa bir süre şok yaşadım. Hayatım boyunca kendi emeğimle öğrenci deyimiyle (inekleyerek) çalışıp tahsil hayatımı sürdürdüm. Daha sonra, mesleki hayatımda da çalışıp, didinerek hayatımı idame ettirdim.Yani hayatım bazılarında olduğu gibi Zübük veya Sülük hayatı değildi. Öyleyse ne yapmalıydım? Mücadele etmeliydim. Kiminle, ne ile? Tabiki hayatın kendisiyle. Bu nasıl olacaktı? Öncelikle, hayatın Fenilketonuri (önlenebilen/tedavisi mümkün bir protein hastalığı) sillesini yediğimi kabul ettim. Kabul etmek ve ne yapabileceğime karar vermek, elbette biraz zamanımı aldı. Mücadele böyle başladı.
Yukarıda Zübük (profesyonel üçkağıtcı), Sülük (Asalak) hayatı diye kavramlar kullandım. Bir örnek vereyim. Varlıklı bir ailenin Ankarada üniversite okuyan kızı, okulu bırakıp birisiyle evlenir. Bu evlilikten, bir çocukları olur. Çocuk Fenilketonuri hastasıdır. Bu arada baba (Zübük), varlıklı eşinin desteğiyle kendi şirketini kurar. Karşılık (!) olarak da, hasta çocuktan dolayı eşinden boşanır. Anne büyük zorluklarla çocuğu büyütür ve okutur. Şimdi sıkı durun. Çocuk üniversiteyi bitirip diplomasını alır. Tabi o çocuğun şansı, teşhisin 15 günlükken konmasıdır. Biz de ise 18 aylık iken!
Bu anlattığım somut ve gerçek örneğin dışında Zübük ve Sülük hayatı ile ilgili sizler etrafınızdan örnekler verebilirsiniz. Konuyu dağıtmayayım. Konumuz Beyaz Lale idi. Beyaz lalenin yetişmesinde katkılardan bahsetmiştim. Katkıların hepsi olumlu muydu?
Olumsuz katkılar da vardı! “Aman oğlum bizim köyde her evde bir deli var, sende olmuş çok mu?” diyeni mi ararsınız. “Ölüsü olan bir gün delisi olan hergün ağlar” diyeni mi, ararsınız. Ya bir bakıcı kadın, “ben bakacak çocuk bulurum da, siz delinize bakıcı bulamazsınız” demişti. Bir başka bakıcı kadın ise tam da eşimin okula gideceği sırada, önceden anlaştığımız ücretin bir kaç katı ücret vermezsek Beyaz Laleye bakmayacağını söylemişti!
Varsın Zübük zübüklüğünü, Sülük sülüklüğünü, Beleşçi beleşçiliğini, Cahil cahilliğini, Hırsız hırsızlığını yapsın. Olumsuzlukları bir kenara koyalım. Hayattan umudumuzu kesmeyelim ve olumlu olaylardan bahsedelim.
Yıllar önce Beyaz Lalemiz sembolik, bir günlük Askerlik yaptı. Kerataya da asker elbisesi çok yakışmıştı. Çocuk velileri ile beraber törende iken bir de ne göreyim! Almanca Öğretmenliği bölümünden iki meslektaşım Beyaz Lalenin askeri törenini izlemek için gelmişlerdi. Halbuki onları davet etmemiştim. Onları görünce, çok etkilenmiştim. Orada aklıma şu söz gelmişti “öğrendim ki, aile illa da kan bağı ile olmuyor!”
Meslektaşlarımın izinlerini almadığım için isimlerini yazmadım. Sadece onlar mı? Benim Beyaz Lalemin çeşitli ünvanlarda, çok sayıda arkadaşları da var. Sağolsunlar onlar Beyaz Lale için bir aile ferdi gibidirler. Gerçi gibisi bile fazla. Akşam telefonla görüştükleri, bizim okulda (Fakültede) görüştükleri, görüştüğü esnaflar, hele de kafede hemen hergün görüştüğü emekliler, Beyaz Lale (Mesut) için birer ağabey,abla,amca, teyze, kardeş gibi aileden sayılırlar. İyi ki de varlar.
Öyle dostlar olmasa dünya kötülere, yani Zübüklere, Sülüklere, Beleşçilere, Gaspçılara, Hırsızlara, Ahlâksızlara kalırdı. Bu da Beyaz Lalenin solması demektir. Son söz, iyiniyetli ve vicdanlı dostlar sağ olsunlar, var olsunlar.
Sadece benim Beyaz Lale değil, dileğim tüm Beyaz Laleler solmasın!
