Merhaba çok kıymetli okuyucularımız,
Bugün sizlerle Osmaniye’nin keşfedilmeyi bekleyen güzelliklerinden ve ne yazık ki görmezden gelinen potansiyelinden bahsetmek istiyorum.
Osmaniye gerçekten doğasıyla, havasıyla ve tarihiyle insanı büyüleyen bir şehir. Özellikle Karaçay, Şelale ve Sarısu gibi doğa harikası alanlar, sadece biz Osmaniyelilerin değil, yerli ve yabancı turistlerin de ilgisini çekebilecek nadide bölgeler. Ancak ne yazık ki bu güzellikleri değerlendiremediğimiz gibi, kendi elimizle heba ediyoruz.
Karaçay bunun en çarpıcı örneği. Tesisleşme bir yana, çevresi bakımsızlık ve kirlilikten geçilmiyor. Karaçay’ın girişinde bulunan, neredeyse tek aracın zor geçtiği eski köprü hâlâ yerli yerinde duruyor. Belki de 100 yıldır doğru düzgün bir yatırım görmemiş. Yolları deseniz, bük kaplamış; perişan, kullanılamaz halde. Mesire alanını anlatmaya gerek bile duymuyorum; oradaki manzara içler acısı.
Oysa Karaçay’ın yukarı kısmında bulunan Şelale ve Sarısu bölgeleri, doğru bir planlama ve tesisleşme ile adeta hayat bulabilir. Bugün o bölgede sadece birkaç demir merdivenle ‘hizmet’ verdiğimizi sanıyoruz. Oysa bu alanlar; restoran, kafe, yürüyüş yolları ve butik otellerle desteklenirse, turizmin gözbebeği olabilir.
Şelale’nin olduğu yere ulaşım ise sanıldığı kadar zor değil. Zorkun Yaylası’na giderken Park Orman Tesisleri’ni geçince yol, sol taraftan devam ediyor. Evet, deprem sonrası düşen kayalar nedeniyle şu an kapalı olabilir; ama bu yol yeniden açılabilir, düzenlenebilir. Bu bölgeye ulaşım kolaylaştırılırsa, inanın cazibe merkezi haline gelir.
Osmaniye Valimiz Dr. Erdinç Yılmaz’a buradan çağrıda bulunmak istiyorum. Bu güzellikleri ayağa kaldırmak, sadece Osmaniye’nin tanıtımına değil, aynı zamanda ekonomik kalkınmasına da katkı sağlar. Şelaleye gidip sadece manzarayı izlemekle yetinmek istemiyoruz. O bölgede vakit geçireceğimiz sosyal alanlara, ailece gidebileceğimiz tesislere ihtiyacımız var.
Unutmayalım ki; doğa, üzerine titrediğimiz sürece değerlidir. Aksi halde kendi kaderine terk edilen bu alanlar, zamanla unutulmaya mahkûm olur. Osmaniye’nin geleceği için, doğasına ve değerlerine sahip çıkmak zorundayız. Yoksa güzellikler elimizden bir bir kayıp giderken, biz sadece bakmakla yetiniriz.
