Tarih 18 Kasım 2012 kardeşim Astsubay Bekir ÇAVUŞ haçlı tohumları ve haçlı zihniyetinin uşaklarınca kahpece sırtından vurularak dört vatansever Türk evladıyla birlikte şehadet şerbetini içti. Allah?a şükürler olsun ki Amentüye iman etmiş Türk milletinin bir ferdi olarak kaderin de,hayrında, şerrinde, Allah?tan geldiğini biliyoruz.
Onbinler geldi uğurlamaya tekbirlerle dualarla.İnsanlar saf saf durdular namaza, kimisi candan-gönülden, kimisi suretten, kimisi görevinden (Allah(cc) hepsinden razı olsun). Topraktan yaratıldık toprakolacağız desturuyla verdik toprak ananın kucağına Bekir ÇAVUŞ?u. Sıraya girdiler insanlar toprak atmak için üzerine.
Bu manzarayı görünce mezar başında, içimde bir çığlık koptu. Şehidin üzerine toprak atmak için mi buradasınız? Türk milletinin üzerine kim atıyor ölü toprağını? Kim kaldıracak üzerimizden bu toprağı? Ayağa kalkın, silkeleyin üzerinizdeki toprağı!!!
?Şehitler ölmez vatan bölünmez?. Bu slogan şehit cenazelerinde en çok duyduğumuz sözlerden biri. Amenna şehitler ölmez fakat, yaşayanların ruhları neden ölü, beyinleri neden çalışmaz??? Tabiri caizse neden zombiler gibi bir oyana bir buyana sallanıp duruyorlar. Yoksa yaşadıklarını mı zannediyorlar?
Aristo diyor ki ?İnsan düşünen bir hayvandır?. Bugün etrafıma şöyle bir bakınca gördüğüm manzara insanların çok da düşünmediği. Sanki beyinlerini bir kenara koymuşlar, başkaları onların yerine düşünüyor, kararlar veriyor. Kalanlarsa sadece içgüdüleriyle birtakım davranışlar sergiliyor. Hayatı yemeden-içmeden ibaret, nefislerini söndürecek bir olay olarak değerlendiriyorlar.
Neden düşünmüyoruz? Çok mu zor?
Düşünce üretmenin temelinde yer alan şey bilgi. Bilmek için okumak, araştırmak, sorgulamak gerek. Bunları hangimiz yapıyor. Bildiklerimiz, birilerinin bizlere dikte ettiğinden fazlası değil. Sadece dünü düşünerek yarına hazırlık yapabilmek mümkün mü?
Dünyaya ve olaylara kendi gözümüzle mi bakıyoruz yoksa başkalarının gözüyle mi? Bu soruyu kendimize bir soralım ve çıkartalım at gözlüklerimizi. Atalım üzerimizdeki ölü toprağını, sadece duyu organımız, gözümüzle bakmayalım dünyaya, gönül gözümüzde olsun yanında. Ne diyelim Tanrı Türk Milletine yeniden düşünebilmeyi nasip etsin ve yüceltsin.
Bu yazıyı bir yıl önce yazmıştım fakat nedense o zaman yayınlamak istemedim. Belki de yazdıklarım nefsimin bir yansıması diye düşündüm, bilmiyorum. Aradan yaklaşık bir yıl geçtikten sonra tekrar okudum, yazdıklarımı ve bu süreçte yaşananları değerlendirdiğimde bugünün dünden daha iyi olmadığını gördüm ve üzüldüm.
Gelelim başlıktaki sorunun cevabına, yani şehitler ne zaman ölür sorusuna. Şehitler uğruna canlarını, kanlarını verdikleri vatanının, dininin, milletinin, bayrağının ve burada yazamadığım kutsal bildiği değerleri yok edildiği, parçalandığı, satıldığı zaman ölür.
