2009-2010 futbol sezonunda Bursaspor şampiyon oldu. Bursaspor?u, teknik adamlarını,yöneticilerini ve taraftarlarını bir futbol sever olarak kutluyorum. Bursaspor Teknik direktörü Ertuğrul Sağlam hocanın başarısını Türk futbolunun otoriteleri görmezlikten gelemez,gelmemeli. Büyük paralarla,büyük ümitlerle, büyük klüplerin transfer ettikleri, teknik adamlar, antrenörler kamuoyunu hayal kırıklığına uğratırken, yerli bir spor adamımız, eski bir futbolcumuz, kısıtlı klüp bütçelerine rağmen Bursaspor?u şampiyon yapan Ertuğrul Sağlam?ı kutlamak gerekmez mi? O içimizden biri. Anadolu takımların dan birisinin şampiyonluğunu gerçekletirdi.Ertuğrul Sağlam hocayı yürekten kutluyorum. Umarım futbol dünyamıza uğur getirir. Demek ki; yalnız yabancılarla değil bizim çocuklarımızla da şampiyonluğa ulaşılırmış. Darısı diğer Anadolu klüplerimizin başına. Futbol ile siyaseti birbirine benzeterek örnek verdiğim olaylar çok olmuştur. Futbol takım oyunudur. Başarı takımındır. Siyasette de öyle olmalı. Ama öyle mi? Futbol da rakibine pozisyon vermeyeceksin.Aksi halde gol yiyebilirsin. Siyasette de öyle mi;(burada rakip ikiye ayrılır)1.Siyasetçi parti içerisin de rakibine fırsat vermeyeceği gibi yetki kendinde ise kendisi için engel gördüğü partilisinin siyasi hayatını bitirmek ister.O kadar kötü ve zalimdir. 2.Diğer bir partinin adayı eğer rakibi ise, bırak ona şans tanımayı, onunda siyasi hayatını bitirmeyi ister.(Bütün entrikaları uygulamak normaldir onlar için.) Futbol da saha da olmayan, ama galibiyete katkısı olan bir ekip vardır. Siyasette de başarının arkasın da meşru parti yöneticilerinin olması gerekmez mi? Yok, öyle değil.Eğer bir siyasetçi başarıya ulaşıyorsa veya başarılı olacağını düşünüyorsa, kerameti kendinde sayıyor. Dolaysıyla koltuğa oturunca kendi yakın çıkar çevresinden başka kimseyi tanımıyor. Futbol turnuvaların da amaç,takım olarak şampiyon olmaktır. Ya siyasette? Burada da amaç kazanmaktır,kazanmak olmalıdır. Yoksa birkaç kişiyi memnun etmek için turnuvalara girilmez. Futbol da, dostluk kardeşlik ve ortak heyecan hedeflenir. Farklı diller, farklı dinler, aynı heyecanla çarpan ayrı yürekler, aynı takımı destekler.Farklı zamanlarda üzülür yada sevinirler.Birbirlerini tanımadan sevinç sesleri birbirlerine karışır. Birbirlerini hiç tanımayan insanların aynı el hareketleri tirübünleri coşturur. Siyasette, dostluk, kardeşlik her zaman çıkara dayalıdır.Hangi makamda olunursa olunsun, çıkar için tavizler ve vaatler verilir. Futbol mu,siyaset mi? Sanırım, insanların siyasete ve siyasetçilere güvensizliği anlaşılmıştır. Sakın ha! Korkmayın.Siyaseti, halkın içerisinde binlerce insanla sarmaş dolaş, şeffaf insanlar yaparsa memlekete mutlak fayda sağlar. Futbol küçük bir yeşil alanda oynanır.Binlerce insan seyreder,o heyecanı yaşar mutlu olur.Siyaset ise daha büyük bir alanda, insan denizin de yapıldığı zaman milyonlarca insan huzur bulur, düşünce üretir.Ama siyaset, dar alanda birkaç delege arasın da, ?benim adamım? anlayışıyla sığ alanda yapılırsa, başarıya da ulaşılmaz, düşünce üretiminde de yer alınmaz.
