Köyünüze en son ne zaman gittiniz? O dağları, akan dereyi, hayvanlarınızı otladığınız ovayı görmek istediniz mi? Çocukluğunuzu geçirdiğiniz sokağı, yeniden bir görmek istediğiniz oldu mu hiç? Uzaktaki tanımadığınız akrabalarınızı, görmemenize rağmen özlüyor musunuz? Çocukluğunuzdaki sevdiğiniz kız arkadaşınızın resmini görseniz tanıyabilir misiniz! Onun nerede olduğunu biliyor musunuz! Kimine göre gençlik mesleği olan öğrencilikte neler yaşadık unutulur mu hiç. Fizik öğretmenimiz Mehmet Yamaç kopya çekerken bizi yakalayınca ne kadar sinirlenirdi, ne kadar da bağırırdı, unutulur mu! İlk işe başladığınız iş yerinizi veya sizi işe alan, bir memuriyete alınmanıza vesile olan büyüğünüzü unutabilir misiniz! Şöyle oturup biraz düşünsek, hafızamızı zorlasak bunlara benzer daha nice sorular bulamamız o kadar da zor olmasa gerek. Toplumdaki yeriniz ve makamınız ne olursa olsun, hangi mertebede olursanız olun vefalı olmak, kıymet bilmek başka bir zenginliktir. İnsan olmaktır. 20 Temmuz 2006?da Osmaniye?de şehirleşmenin temelini atan eski belediye başkanlarımızdan İskender Türkmen?i kaybetmiştik. O büyük değeri, Osmaniye ile bütünleşmiş ismi unutmak kolay olmasa gerek. Bugün ölümünün dördüncü yıl dönümü, saygı ve rahmetle anıyoruz. Düşündüklerini gerçekleştiremeden giden bir politikacının arkasından ne kadar üzüntü duyulsa az olsa gerek. Mütevazi insandı. Yaptıklarıyla hiç övünmedi. 12 Eylül sonrasında, insanların siyasetten ne kadar uzak durduğunu, o günleri hatırlayanlar bilirler. Delikanlı yaşta cesur, memlekete hizmet için nerede bulunacağını iyi bilen İskender Türkmen yerini belirlemişti, SODEP. Siyaset onun için ikinci plandaydı. Önce hizmet-önce insan ilkesini benimsemişti. Siyasette bulunduğu sürece de öyle yaptı. Belediye Başkanlığı sırasında kaybetmeyi göze alarak büyük yatırım projelerine öncelik tanıdı. Sosyal belediyeciliği unutmadı, uyguladı. Osmaniyeliye ve Osmaniye?ye bir vefa borcunun olduğunu her fırsatta söyledi. İşsizliğin insanların cinnet geçirmelerine neden olduğunu bir dönemde, belediye başkanı olmanın gereklerini yerine getirdi. O günkü Osmaniye Belediyesinin dar bütçesine rağmen yüzlerce genci işe aldı. İşçilerle sözleşmelerini her zaman onların çıkarını en üst düzeyde tutarak yaptı. Emeğe ve alın terine verdiği önemi uygulamaları ile gösterdi. O günün Osmaniye Belediyesinin işçilerinin maaşlarını ve ikramiyelerini günü gününe ödedi. Her mühendis bulunduğu şehre kalıcı unutulmayacak eserler bırakmak ister. Osmaniye?ye kalıcı hizmetleri bırakmak İskender Türkmen?e nasip olmuştur. Bugün, şehir parkı da dahil nereye baksanız onu hatırlarsınız. Eski belediye başkanımızı unutmadık; arkadaşımızdı, ağabeyimizdi. 20 Temmuz?da ölümünün dördüncü yıl dönümünde saygı ile anıyoruz, mekânın cennet olsun. Dualarımız seninle İskender başkan?