"Halk, ağır vergiler altında eziliyordu’’ cümlesini tarih kitaplarında çok okuduk; ama bu durumu şu an yaşamaktayız. Hayat, her geçen gün daha zorlaşıyor.
Eğer gelirimizi, harcamalarımızı; doğrudan, dolaylı; kdv, ötv; trafik sigortası, benzin, elektrik, su, telefon vb. cebimizden çıkan vergilerinizi hesaplarsak kazancımızın yaklaşık yarısından fazlasını devlete vergi olarak geri verdiğinizi görürüz.
Telefonda, elektrikte, akaryakıtta, LPG’de, doğalgazda, ulaşımda kısacası mal ve hizmet alımında, her şeyde çok yüksek vergiler var.
100 liralık akaryakıtın yarısından fazlası vergi olarak alınıyor.
Araba alıyoruz, arabanın normal değerinin üstüne özel tüketim vergisi (ÖTV) ekleniyor; sonra aracın değeri ve ÖTV’nin bir de KDV’si alınıyor. Yani verginin vergisi ödeniyor. Ayrıca sigorta ve plaka masrafları eklenince arabanın ücreti iyice yükseliyor. Çıplak fiyatın üzerinden alınan çok yüksek vergiler, ülkemizde arabanın neden pahalı olduğunu açıklamaktadır. Arabada motor hacmi yükseldikçe alınan vergi daha da artıyor.
Bir paket sigarada olan 20 dal sigaranın 16 dalına vergi ödeniyor, içilen bir alkollü içeceğin ücretinin %75’ini vergi oluşturuyor, cep telefonu ve doğalgaz için bile ÖTV ödeniyor. 25 kuruşluk poşetin bile 23 kuruşu devlete, 2 kuruşu markete gitmektedir.
Ülke böyle yönetilmeye devam ettikçe maalesef toplum olarak daha zor günler geçiririz; çünkü ‘’saray’’ ile halk arasında uzaklık çok fazla!...
Yazıyı Jean Jacques ROUSSEAU’nun şu sözü ile bitirmek istiyorum:
"Halkla hükümet arasında uzaklık ne kadar artarsa, vergiler de o ölçüde ağırlaşır. Bundan ötürü halk, demokrasilerde en hafif vergi yükü altındadır; aristokraside daha ağır, monarşideyse en ağır yükü taşır."